10 tips om je kind groente te laten eten

Kinderen en groente … je wil graag dat jouw kindje alle soorten groenten lust, lekker vindt en eet. Gezond eten is belangrijk, zeker voor kinderen in de groei. Wil jouw kleine spruit geen spruit zien, steekt hij of zij de tong uit bij het zien van broccoli en wordt er direct geklaagd als je je best doet in de keuken om een gezonde maaltijd op tafel te zetten? Lees dan snel onze tips!

Hoe zorg ik ervoor dat mijn kind groente eet?

Het liefst hoor je dat er een quick fix is voor moeilijke eters, een truc desnoods die werkt bij ieder kind. Helaas, die heb ik niet. Wel heb ik een aantal tips die er aan bijdragen om van je kinderen makkelijke eters te maken. Probeer ze uit, niet één keer maar het liefst zo lang mogelijk. Het vraagt doorzettingsvermogen, aanpassingsvermogen en een hele berg geduld. Maar heb je die dingen niet sowieso al nodig met kinderen? Precies … die skills heb jij al, dat scheelt weer.

Help, mijn kind wil geen groente eten

Lees snel verder en ontdek onze 10 tips om je kind groente te laten eten:

Tip 1: geef het goede voorbeeld

Zien eten, doet eten. Laat zien dat jij en je partner (en eventuele oudere kinderen) genieten van het eten. Zeg hardop dat je het lekker vindt en zeg NOOIT dat iets niet lekker is of dat je het niet lust. Als je kunt voorkomen dat je kleine weet dat iets niet lusten een optie is, scheelt dat een heleboel. Als je kind hoort dat jij iets niet lust, dan weet hij/zij dat dat een optie is. En kinderen kopiëren het gedrag van de oudere mensen om hen heen. Jij bent hun voorbeeld. Probeer ook niet in te vullen voor je kind wat het wel of niet lust. Lust papa geen champignons of vinden jullie vis erg exotisch? Dan is de kans groot dat je denkt dat jouw kind dat ook wel niet zal lusten. Verleg je grenzen, ga proeven en ontdek.

Olijven en geitenkaas bijvoorbeeld kun je leren waarderen. Onze dochter was al op jonge leeftijd gek op olijven en op geitenkaas en ons zoontje smult van schimmelkaas op een toastje. Laat ze lekker zelf proeven en vul het niet voor ze in. Afgelopen zomer smulden onze kinderen (zes en twee jaar oud) van mosselen tijdens een Spaanse avond op een camping in de Pyreneeën. En het campingvriendinnetje van onze dochter at vrolijk mee, tot verbazing van haar vader die dacht dat ze dat niet zou lusten omdat hij het zelf niet lekker vond.

Tip 2: wil je kind niks eten? het is een fase …

Je kindje is een drama aan de eettafel en wil steevast niet eten met het avondeten? Heel herkenbaar! Maar weet: het is een fase. Begin niet met het aanbieden van iets anders omdat je bang bent dat je kind anders te weinig binnenkrijgt. De kans is groot dat je kind iets wil bepalen of gewoon een stront irritante bui heeft. Denk je dat je kind in de ik-wil-iets-bepalen-fase zit? Geef dan keuzes binnen jouw kaders. Laat ze bijvoorbeeld kiezen uit twee verschillende bordjes om van te eten, of laat ze kiezen uit twee gerechten die je die week toch al wilde maken.

Maar bied geen alternatieven aan voor het avondeten zelf. Andere keuzes aanbieden is niet alleen verwarrend voor je kind, het maakt hem of haar ook minder gezellig aan de eettafel. Want als er andere keuzes zijn, dan zijn die er blijkbaar altijd. En wil jij zo iemand zijn die drie verschillende dingen staat te koken voor alle moeilijke eters? Of die toch maar weer een boterham met pindakaas staat te maken, die vervolgens óók niet wordt gegeten? Nee, want dan lees je deze blog niet.

Groeit je kind goed en is hij/zij gezond, dan is het geen probleem om een keer zonder eten te gaan slapen. Dus vertel op een rustige manier: dit is wat we vanavond eten. Wil je niet eten, prima, dan ga je zonder eten naar bed. Morgen weer een nieuwe dag. Blijf kalm, blijf vriendelijk. Beloon je eventuele andere kinderen aan tafel die wel eten met complimenten. Mijn stiefmoeder zei vroeger wel eens gekscherend: aangebrand of nog niet gaar, koppen dicht en vreten maar. Dat klinkt heftig maar het komt op hetzelfde neer: we eten wat de pot schaft. Soms vind je het heel lekker, soms iets minder. Dat is dan maar zo.

Tip 3: blijf groente (opnieuw) aanbieden

Kleine kinderen die beginnen met het eten van vast voedsel moeten wennen aan smaken en texturen. De kans is groot dat jouw kleine ding het eten dat je aanbiedt met een vies gezicht naar buiten werkt. Het is dan verleidelijk om de conclusie te trekken dat hij/zij datgene niet lust. Jammer, je wilt immers dat jouw creaties aftrek vinden, vooral als je in je kostbare vrije tijd met heel je ziel en zaligheid zoutloze maaltijdjes aan het maken bent voor je (b)engeltje. Proef zelf, kom tot de conclusie dat het echt wel lekker is en biedt het de volgende keer gewoon weer aan, of een maandje later weer. En weer en weer.

Tip 4: beloon, straf of troost je kind niet met eten

“Als je deze spinaziesoep op hebt, krijg je een ijsje.” “Ach ben je gevallen? Hier is een snoepje als troost.” “Als je je bord niet leeg hebt, krijg je géén toetje!” “Kom, hier is een kinderbueno, dat heb je wel verdiend.” Dit zijn allemaal voorbeelden van belonen, straffen en troosten met eten. Aantrekkelijk, want soms werkt het. En eerlijk is eerlijk: ik heb het zelf ook wel eens gedaan! Maar, doe het niet. Je geeft een verkeerd signaal af (als je deze vieze groente eet, krijg je daarna iets dat wél lekker is) en je loopt het risico dat jouw kind de rest van zijn leven eten ziet als troost of beloning. Heel veel mensen hebben ‘last’ van dit patroon, waarbij zoet en vet eten de oplossing lijkt te zijn voor liefdesverdriet, angst en tegenvallende resultaten. Maar je krijgt er een ongezonde leefstijl voor terug. En wat is het moeilijk om zo’n patroon te doorbreken!

Oké, je kind misdraagt zich wel heel erg aan tafel? Negeren is geen optie meer? Dan is het tijd voor een time-out. Op de gang, op de trap of op een stoeltje ergens in de kamer. Even uitrazen, weer ophalen en opnieuw beginnen.

Tip 5: geef geen toetje onder het mom van: dan krijgen ze toch nog iets binnen

Af en toe een toetje eten moet kunnen, maar probeer er geen standaard ding van te maken én geef geen toetje onder het mom van: dan krijgen ze toch iets binnen. Zodra je kind doorheeft dat een scene schoppen genoeg is om zoete vla te kunnen eten, dan zal het dat vaker doen. Ook gewone yoghurt is dan meer in trek dan risotto met asperges, of broccoli met krieltjes uit de oven.

Tip 6: betrek je kinderen bij het koken (en bij het doen van de boodschappen)

Laat je kinderen helpen met koken. Begin met het sorteren van gesneden groente of laat ze de pasta in de pan leggen. Een ui of knoflook pellen is een leuk klusje voor kleine kinderen. Vertel wat je maakt, geef ze complimenten voor hun hulp en vertel hoe de producten heten. Laat ze ruiken aan kruiden, basilicumblaadjes van de plant plukken en laat ze aan ingrediënten voelen. En laat ze zoveel mogelijk proeven! In de supermarkt kun je je kind ook kleine klusjes geven: laat ze zoeken naar de bananen of de broccoli.

Tip 7: neem de tijd voor de maaltijd

Ga aan tafel zitten en neem de tijd om met elkaar te eten. Geen tablets of smartphones aan tafel, maar aandacht voor de maaltijd. Is het eetmoment voorbij, maar heeft je kind slecht gegeten? Bied een uur later niet weer dezelfde maaltijd aan: het eetmoment is geweest. Zo is duidelijk voor je kind wanneer het tijd is om te eten.

Tip 8: bied kleine porties aan

Een groot bord vol eten kan overweldigend overkomen. Begin met kleine porties, je kunt altijd nog een keertje opscheppen.

Tip 9: maak groente eten leuk

Koop gezellige bordjes met deelvakjes, haal bestek in huis met de favoriete figuurtjes van je kind. Prinsessenbestek, dinobordjes, een lepel met een raket erop: het is er allemaal. Maak een paprika regenboog of een gezichtje. Laat je kind zelf de geraspte kaas, de pijnboompitjes, of gesneden peterselie toevoegen.

Tip 10: je kind groente laten eten? Kook gevarieerd en lekker :-)

Het is eenvoudiger om je kind groente te laten eten als je lekker kookt. Gekookte spruiten a la naturel zullen minder goed in de smaak vallen dan spruitjes uit de oven met kaas en spekjes. Probeer verschillende kooktechnieken en varieer. Witlof uit de oven of rauwe witlof met fruit in een salade: het smaakt heel anders en toch is het dezelfde groente.

Heb ik de wijsheid in pacht? Nee. Ik ben geen voedingsdeskundige of kindercoach. Ik ben een moeder die net als vele andere moeders leert door te doen. Trial and error. Dit is mijn persoonlijke ervaring en dit zijn mijn tips. Kun je je er niet in vinden? Geen probleem. Heb je zelf ook een goede tip die hier ontbreekt? Laat het weten in de comments!